طراحی و اجرای باغ

طراحی باغ هنر و فرایند طراحی و ایجاد تصمیم برای ترکیب و کاشت باغ و منظره است. طراحان ما با تجربه در زمینه باغ‌ها، باغبانی، اصل و اساس طراحی و معماری کاشت را تعلیم دیده‌اند.

عنصرهای طراحی باغ شامل: ترکیب منظره مانند راهرو، دیوار، ویژگی‌های آب، محدودهٔ نشیمن و تزیین کردن - خود گیاهان با مورد توجه قرار دادن نیازمندی‌های باغبانی، شکل ظاهری درختان در هر فصل، طول عمر، عادات رشد، اندازه، سرعت رشد و نمو و ترکیب با دیگر گیاهان و در آخر ویژگی‌های مناظر است.

مکان باغ می‌تواند تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر روی طراحی اش داشته باشد. ویژگی وضعیت ارضی منظره و زمین هم چون: شیب زمین، دورنماها، تپه و بیرون زدگی ممکن است جنبه‌های طراحی مثل ترکیب را پیشنهاد دهد و می‌تواند به منظور خلق تأثیر ویژه و خاص استفاده شود و افزایش یابد. خاک منطقه نیز بر نوع گیاهی که پرورش داده می‌شود اثرگذار خواهد بود و شرایط آب و هوایی منطقه باغ و تغییرات جوی و متفاوت آن منطقه نیز همین شرایط را دارند. همچنین بافت منطقه مورد نظر برای باغ نیز می‌تواند روی طراحی آن تأثیر بگذارد.

در ابتدای کار کارشناسان ما با حضور در موقعیت، اطلاعات مورد نیاز ما را مانند، جنس خاک، شیب زمین، نورگیری و سایر عوامل را جمع آوری می کنند. ما با مصاحبه با شما خواسته هایتان از باغ را در مرحله طراحی اعمال می کنیم. ساخت باغ هم با تعویض یا تقویت خاک ، زهکشی و زیبای سازی محیط آغاز می شود. کف سازی های ویژه نیز می تواند جلوه ای بسیار زیبا به باغ شما بدهد.

اولین بحثی که باید در معماری باغ های ایرانی بررسی کنیم انواع این گونه باغ ها بر اساس طرح و نقشه می باشد. عوارض طبیعی جلودار معماران ایرانی نبوده و آن ها با بر اساس این عوارض همچون شیب زمین ۳ نوع باغ در ایران را بنا نهاده اند:
الف) باغ های مسطح و کم شیب مانند : باغ چهلستون قزوین.
ب) باغ های شیبدار که زیبایی آن ها سرازیر شدن آب از بخش های بالایی باغ به پایین آن می باشد. مانند : باغ شازده ماهان.
ج) باغ هایی که در ساخت آن ها عارضه های طبیعی چون آبگیر و جنگل به کار گرفته می شد. مانند: باغ عباس آباد.
از جنبه هندسی شکل کلی تمامی باغ های ایرانی منظم است و قاعده آن ها مستطیل و یا مربع می باشد این باغ ها توسط دیوارهای بلند محصور شده است و از نظر کسانی که پشت این دیوارها قرار گرفته اند داخل آن به مثابه یک گنج پنهان می باشد.
اگر بخواهیم این گونه باغ ها را بر اساس نوع طرح و نقشه بررسی کنیم، می توان باغ ایرانی را به ۲ دسته کلی تقسیم کرد:
الف) باغ هایی که دو محور موازی اصلی دارند و خیابان ها و کوچه باغ های فرعی جابه جا این دو محور را با زاویه ۹۰ درجه قطع می کنند. مانند: باغ دولت آباد یزد.
ب) باغ هایی که دو، سه، چهارمحور مضاعف و موازی دارند که در مرکز باغ یکدیگر را قطع می کنند. مانند: باغ نظر شیراز .
این نکته را هم فراموش نکنیم که یکی از مهمترین ارکان باغ ایرانی، مرکز آن می باشد. مرکز باغ ها می تواند یک کاخ، بنای زیبا، بستر وسیع آب و یا ترکیبی از این ها باشد. معمولا چهار نهر به مرکز باغ که قلب آن می باشد، متصل می شوند و باغ را به ۴ قسمت تقسیم می کند و به این ترتیب الگوی چهارباغ نیز شکل می گیرد.
اگر به بناهای داخل باغ بازگردیم، کوشک و ساختمان باغ در جایی با بهترین چشم انداز ساخته می شود، کوشک ها عموما بناهای مرتفع و برونگرا هستند و تکمیل کننده تمام این زیبایی ها، عنصر " آب" می باشد. معماران ایرانی به زیبایی هرچه تمام تر آب ها در دل این باغ ها گسترانده اند و در اکثر باغ ها جوی آب از طبقه زیرین کوشک سرچشمه گرفته و پس از ورود به حوض روبروی آن در کل باغ جاری می گردد. در نهایت بحث اصل تقارن را نیز نباید در این ساختار خاص فراموش کنیم. معمولا کوشک های ساخته شده متقارن می باشند و اوج قرینه سازی را می توانید در محورهای اصلی باغ مشاهده کنید. درختان و گیاهان نیز به دقت و قرینه در اطراف گذرگاه های باغ کاشته می شوند.

محبوبیت مدل طراحی باغ‌های مدرن در ده سال اخیر افزایش یافته است. این ناشی از افزایش خانه‌های مدرن با باغچه‌های کوچک و تغیر فرهنگ به سمت طراحی معاصر می‌باشد. این مدل طراحی باغ می‌تواند با توجه به معنی تمیز کاری در طراحی وخطوط تعریف شود با استفاده از مواد ومصالح سخت :سنگ-چوب جنگلی. مدل نقشه کشی خیلی با قدرت ولی ساده است با استفاده از دو یا سه درخت؛ که در طراحی تکرار می‌شود. چمن در این نوع از طراحی باغ دارای محبوبیت زیادی است. جلوه‌های نوری نیز نقش کامل و خوبی را در باغ‌های مدرن ایجاد می‌کنند.

استفاده از خطای چشم در ترکیب رنگها, کاشت گیاهان بصورت ردیفی و پشت سر هم,ایجاد تپه وماهو, ایجاد برکه و دریاچه مصنوعی ایجاد گلکاری در دو طرف راه, کاشت تک درخت در فضای باز و بزرگ, استفاده از مجسمه پله ها پوشیده از خزه وداربست ها پوشیده از گل برای استراحت از شاخص های باغ انگلیسی است.

از شاخص های سبک ایتالیایی یا روسی میتوان به وسعت زیاد, تراس بندی با دیوارهای سنگی وتاثیر از سبکهای معماری ,درختان ودرختچه های دائمی ,گلدان های سنگی اشاره کرد.

و از شاخص های باغ فرانسوی محورسازی در باغ ایجاد باغچه با اندازه های مختلف, وجودمجسمه, آبنما بصورت منظم, ایجاد دیوارهای سبز ضخیم وبلند , وجود عمارت در انتهای باغ, راه های شنی, در باغ فرانسوی دیوار سبز مشاهده میگردد اما در باغ انگلیسی بجای دیوار سبز بیشتر از پرچین استفاده می شود.

باغ ژاپنی از باغ چینی سرچشمه گرفته است اما فلسفه بی نظیر طراحی خاص خود را توسعه داده است. باغ های ژاپنی چکیده ای از منظر طبیعی بودند که ازطریق دست ورزی سنگ، گیاهان و آب، نماد فرآیند ها و تمجید از طبیعت محسوب می شدند. این باغ غالباً شبیه صحنه نمایش تجلی می یافت . به طور مثال، لذت تماشایی مهتاب، مانند حساسیت چینی، در طراحی باغ ژاپنی تکامل بیشتری یافته است. نه تنها حرکت ماه در آسمان شب لذت بخش بود بلکه استقرار گیاهان گلده سفید، ماسه های سفید و سنگ های روشن در باغ، تأثیرات ماه و این تجربه را افزایش می داد. در سراسر تاریخ، مجموعه خاصی از قوانین پدید آمدند و تا امروزه بر طراحی باغ ژاپنی حکمفرما می باشند. گیاهان، مناظر، رنگ ها، جریان حرکت و آب- این عناصر جزء جدایی ناپذیر ترکیب محسوب می شوند اما هریک از آنها تابع تأثیر کلی ترکیب می باشند.

حرکت آب بررسی می گردد و بسیاری از فر م های متفاوت، مانند جریان مستقیم به صورت شرقی پیشنهاد می گردد . طراحی کاشت ژاپنی می کوشد، تا گیاهانی که در طبیعت در کنار هم یافت می شوند را با یکدیگرترکیب کند. از ترکیب گیاهان با سواحل دریا و کوهستان ها و ایجاد ترکیبات گیاهی از اقلیم های بسیار متفاوت، پرهیز می گردد. سادگی، محدودیت و ثبات در طرح های کاشت از طریق استفاده از گیاهان همیشه سبزی که سبب آرایش تدریجی و ظریف رنگ و فرم می گردند، نشان داده می شوند . نامتقارن بودن و گروه هایی با عناصر با تعداد فرد، مورد توجه بسیار قرار م ی گیرند . گیاهان در یکدیگر تداخل نمی کنند بلکه فضای کافی برای رشد به آنها داده می شود.

« کاج سیاه ژاپنی» ، « کاج سرخ ژاپنی » ، « آزالیاها » و « کاملیاها » از جمله این گیاهان هستند .گونه های متعدد بامبو سبب افزودن تضاد بافتی به باغ می گردند . « سرخس ها » و « خزه ها » با اب ارتباط دارند و به درستی استفاده می شوند . از آنجایی که رنگ با ظرافت به کار می رود ، گیاهان به دلیل ویژگی هایشان در فصول مختلف انتخاب می گردند در نتیجه « گیلاس های گلدار » ، « سیب وحشی یا آلو » ، « به ژاپنی » ، « افرای ژاپنی » و « زنبق » بسیار پراکنده کاشته می شوند و مسئله ایجاد ارتباطات گیاهی در آرامش و آسایش بسیار مورد بررسی قرار می گیرد . گیاهانی که در باغ های ژاپنی مورد استفاده قرار می گیرند شامل موارد زیر هستند.